KARADENİZ MANİLERİ/ATMA TÜRKÜLERİ - 1

Damat:
Köyümden ayrilamam, orda dogdum beyüdum,
Senida bizum köye, sevdum gelin getirdum.

Gelin:
Omuzlarum çürüdü, daha yük tasiyamam,
Yariya çikti canim, bu köyde yasiyamam.

Damat:
Senda karisacasun, gelunlerun içine,
Sevdaluk edeyiken, çok gezerdun pesime.

Gelin:
Suçli olan benmiyim, gönlüm seni sevdiysa,
Seveyirum köyuni, çalismasi olmassa.

Damat:
Bu giduslan dönerum, ben eski günlerume,
Söyle isteklerugun, yazayim defterume.

Gelin:
Sehirde oturursam, yanliz yemek yaparsam,
Daha çekmem derduni, habu köyde durursam.

Damat:
Ne deyisun deyisun, birdaha söylesana,
Akilli ol akilli, pisluk yaptirma bana.

Gelin:
Tarlada bahçelerde, kazma kürek çalismam,
Eve hizmetçi getir, hiç birseye karismam.

Damat:
Senin isteklerugun, sonida gelmiyecek,
Bu kadar nazli olan, kocaya gitmeyecek.

Gelin:
Pestamali, çemberi, kaldurup atacagum,
Ekmek evden su gölden, yan gelip yatacagum.

Damat:
Kendune gel kendune, deliluk etma kari,
Hamsi kafasi gibi, kopartirum kafani.

İnternet alıntısı